Święta Klara, która wybrała życie z ducha

Dziś bardzo ważna w naszym Zakonie uroczystość św. Klary z Asyżu. Od rana – bardzo świątecznie. Po Mszy św. porannej (konwentualnej) odnowiłyśmy nasze śluby zakonne na nowo polecając się opiece Świętej Patronki. Przed nami wieczorna Eucharystia, którą celebrować będą o. Janusz Jędryszek OFMConv i o. Kamil Szczupaczyński OFMConv posługujący na Górze Polanowskiej. A tymczasem, chcemy podzielić się naszą małą refleksją odnośnie klariańskiej drogi życia.

Rodzina Franciszkańska w tym roku szczególnie rozważa „Pieśń Słoneczną”,
ale ten rok to także 800-lecie zachęty rozpoczynającej się od słów „Słuchajcie ubożuchne…”, jaką Biedaczyna skierował do św. Klary i jej wspólnoty: Trapiącym się z powodu jego choroby siostrom św. Franciszek przesyła ten hymn, w którym zaleca: „Żyjcie zawsze w prawdzie, abyście mogły umrze w posłuszeństwie. Nie oglądajcie się na życie, które płynie na zewnątrz bo życie z ducha jest lepsze”. On wie, co mówi. Jest u kresu swej doczesnej pielgrzymki i czerpiąc ze skarbca życiowego doświadczenia może powiedzieć, że „życie z ducha jest lepsze”. Różne sytuacje, zmienne okoliczności, to, co przeżywamy, czego doświadczamy osobiście lub o czym słyszymy, można porównać do chmur, które – raz wolniej, raz szybciej – płyną po niebieskim sklepieniu. One przemijają, a niebo pozostaje. Można rozglądać się za tymi chmurami, ulegać pokusie, aby „popłynąć” wraz z nimi, ale Święty zatrzymuje nas: „życie z ducha jest lepsze”. To takie życie powinno być najważniejsze i ono również kształtuje zewnętrzne postawy oraz umacnia do dawania chrześcijańskiego świadectwa. Jednym z aspektów tego świadectwa – w przypadku naszych Wspólnot – jest nasz wybór życia klauzurowego. Zaproszone jesteśmy, abyśmy schodziły coraz głębiej, coraz bardziej zanurzały się w naszym Oblubieńcu, a przemieniane Jego łaską i miłością, promieniowały na świat, jak nasza Patronka z Asyżu.

Święta „promienna zasługami, jaśnieje na niebie blaskiem wielkiej chwały, a na ziemi olśniewa cudami. Od tej Klary świat otrzymał jasne zwierciadło dobrego przykładu (…) ziemia odczuwa jawną pomoc i wsparcie” – pisał w bulli kanonizacyjnej papież Aleksander IV. W naszych modlitwach prosimy Świętą, aby całemu Zakonowi oraz wszystkim naszym Przyjaciołom, Dobroczyńcom oraz poleconym naszym modlitwom, dała poznać swą „jawną pomoc i wsparcie”. Niech wraz ze św. Franciszkiem rozświetla drogi codzienności niezachwianą nadzieją, pokojem i duchową radością płynącymi z żywej relacji z Chrystusem. Prosimy również za jej wstawiennictwem o dar nowych powołań, aby nie zabrakło nigdy adoratorek Przenajświętszego Sakramentu.

Zjednoczone w miłości Jezusa-Hostii

Siostry Klaryski od Wieczystej Adoracji ze Słupska