Św. Otton – pielgrzym wiary na ziemi Pomorza

21 marca, w czwartkowy wieczór zebraliśmy się na Eucharystii, która była zarazem także naszym kolejnym „Spotkaniem ze św. Ottonem”. Tym razem modlitwie przewodniczył i okolicznościowe słowo wygłosił ks. Henryk Romanik, proboszcz koszalińskiej katedry, ale również poeta i pisarz.

„Dzisiejsza liturgia Słowa podaje piękne prastare tradycje, najpierw z Księgi Rodzaju, gdzie przypomniano warunki przymierza, które Bóg sam sobie określa – wszystko to w pradawnych czasach, jakieś osiemnaście wieków przed Chrystusem. Dalej o Abrahamie w Ewangelii mówi się jako o kimś kto ma być świadkiem wieczności Syna Bożego, Jego tajemnicy zanurzenia w Bożym Sercu, jako Tego, który sam objawia swoje synostwo, swoją chwałę. I to jest dla nas chrześcijan podpowiedź, abyśmy traktowali nie tylko Jezusa, naszego Zbawiciela, ale także Abrahama jako przewodnika w naszym życiu, szczególnie w sprawach tradycji Kościoła i tradycji narodu. Tradycja, przekaz, opowiadania – to jest to, co ludzie Boży różnych czasów przekazują dalej, aby nie zapomnieć, aby też przybliżyć i cieszyć się świadectwem tych, którzy przed nami przynieśli wiarę na tę ziemię.” – rozpoczął swoją homilię ks. Henryk. Następnie nawiązał do nowo powstałej książki swojego autorstwa – „o  pielgrzymach Pomorza. Warto i trzeba zainteresować się misją Ottona w naszych stronach, szczególnie w Kołobrzegu i w Białogardzie. Na szczęście ten święty biskup i misjonarz cieszy się tym, że jeszcze za jego życia kronikarze, biografowie spisali wydarzenia związane z jego misją, ponieważ ci kronikarze detalicznie spisali i osadzili w ramach historycznych tę opowieść.” – ale ta książka, która już niedługo ukaże się – „To jest w istocie pragnienie spotkania ze Świętym, o którym wiemy dużo, wiemy historycznie jak działał biskup diecezjalny i biskup misyjny, wiemy sporo o liturgii, jakie modlitwy były praktykowane w tamtych czasach, ale o tym jak się modlił w Kołobrzegu czy w Białogardzie, nie wiemy nic. Mamy kilka zdań o tym, że przybył, dokonał dzieła, ochrzcił, zbudował kaplicę czy kościół. Z doświadczenia duszpasterskiego i literackiego, postanowiłem napisać Ottonowi modlitwy, które mógłby w tamtych miejscach i okolicznościach wypowiadać. Taki sposób pisania nazywamy w historii Kościoła ale także w świeckiej, apokryfem, to znaczy legendą osadzoną w historii, w której mówi się o ludziach rzeczy prawdopodobne i konstruuje się teksty, szczególnie modlitewne, kaznodziejskie, tak aby przybliżyć to, co z pewnością było nauczane, ale nie mamy żadnych świadectw, żadnych zapisków. Więc ten sposób jest również świadectwem o nas, o naszym pokoleniu, o mnie, jako o tym, który interesuje się historią Kościoła, i Pismem Świętym, i naszą małą ojczyzną na Pomorzu.” – i ks. Henryk przeczytał kilka z owych modlitw, które obrazowo przybliżają różne etapy działania misyjnego Biskupa z Bambergu.

Po Mszy św. litanią prosiliśmy o wstawiennictwo św. Ottona.

Na kolejne „Spotkanie ze św. Ottonem” zapraszamy 24 kwietnia (Msza św. o godz. 18.00). Gościć będziemy wówczas ks. dr Radosława Suchoraba, rektora WSD w Koszalinie.