Św. Katarzyna z Bolonii

Świętość wydaje się celem trudnym, osiągalnym tylko dla ludzi zupełnie wyjątkowych albo dla tych, którzy odrywają się całkowicie od życia i kultury danej epoki. W rzeczywistości świętość jest darem i zadaniem zakorzenionym w chrzcie i bierzmowaniu, powierzonym wszystkim członkom Kościoła w każdej epoce. Bez większej przesady można by powiedzieć, że cały świat zna dziś postać św. Klary z Asyżu. Swoją szlachetnością, bezinteresownością i dobrocią, do dziś zdobywa sobie na całym świecie wiele naśladowczyń.  

9 mają w rodzinie franciszkańskiej obchodziliśmy wspomnienie św. Katarzyny z Bolonii. Papież Benedykt  XVI uznał ją za wzór pokory i posłuszeństwa, które czyniły ją wiarygodną w sprawowaniu władzy bo dla niej była to służba. Naprawdę nazywała się Katarzyna de Virgi, pochodziła z Bolonii. Gdzie przyszła na świat 8 września 1413r. Jako córka Jana de Virgi zamożnego patrycjusza z Ferrari profesora uniwersytetu w Padwie. Starannie wykształcona w zakresie literatury i sztuki pięknych. Już jako 10 latka znalazła się na dworze markiza i przez 4 lata była druhną jego córki, księżniczki Małgorzaty aż do jej zamążpójścia. Posiadała liczne uzdolnienia artystyczne, m.in. malowała miniatury, najbardziej znane jej obraz to Madonna z Dzieciątkiem trzymającym w ręku jabłko. Komponowała , grała na Violi, studiowała taniec, tworzyła poezję. Głęboko uduchowiona i bardzo pobożna powzięła decyzję o wstąpieniu do klasztoru. Wspólnota mniszek, która żyła według reguły św. Augustyna wkrótce zmieniła regułę na franciszkańską w duchu św. Klary z Asyżu. W Zakonie była furtianką, praczką, kucharką i piekarką, a potem została mistrzynią nowicjatu. Prowadziła głębokie życie mistyczne, przeżywając liczne wizje m.in. w 1431 Sądu Ostatecznego i zmagając się z demonami. Kiedy w 1456 r. W Bolonii powstał klasztor Klarysek, została jego ksienią. W swojej autobiografii, „ O siedmiorakiej zbroi ducha” wzywała do przywdziania przeciw zasadzkom szatana, zbroi Bożej, którą tworzą: „ po pierwsze, pilność; po drugie, nieufność wobec siebie; po trzecie, zaufanie Bogu; po czwarte, pamięć o Męce Pańskiej; po piąte, pamięć o śmierci; po szóste pamięć o chwałę Bożej; po siódme kierowanie się powagą Pisma Świętego, jak dał tego przykład Jezus na pustyni.” 

Zmarła 9 marca 1463r. a po jej śmierci odnotowano liczne cuda. Podjęto więc decyzję o ekshumacji ciała i umieszczono je w pozycji siedzącej na tronie , na którym zasiadała jako przełożona klasztoru w zakrystii kościoła Bożego Ciała w Bolonii. Kanonizowana w 1712r. 

Modlitwa 

Panie Boże, Ty hojnie obdarzyłeś św. Katarzynę dziewicę niebieskimi darami. Spraw prosimy, abyśmy naśladując je cnoty na ziemi, zażywali razem z Nią wiecznej radości w Niebie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa Twojego Syna , który z Tobą żyje i króluje, Bóg na wieki wieków. Amen.