bł. Ludwika z Sabaudii

19 lipca wspominamy bł. Ludwikę z Sabaudii, zakonnicę.

Ludwika urodziła się w święto świętych młodzianków 28 grudnia 1462 r. w Genewie w Szwajcarii. W rodzinie książęcej jako piąte z dziewięciorga dzieci bł. Amadeusza IX Sabaudzkiego i Jolanty Francuskiej, córki króla Francji. W młodości była głęboko oddana modlitwie, lubiła przebywać w samotności. Jako młoda dziewczyna pościła o chlebie i wodzie a pod kosztownymi szatami nosiła włosiennicę. Za namową wuja w roku 1479 została żoną bogobojnego Hugona i zamieszkała z nim na zamku w Nezorio. Po 11 latach małżeństwa, Hugon zmarł a 27letnia Ludwika została sama bo małżeństwo było bezdzietne. Została już wcześniej tercjarką franciszkańską a w roku 1492 wstąpiła do klasztoru Klarysek w Orge. Wówczas swój majątek przekazała potrzebującym. W klasztorze pełniła proste posługi m.in. gotowała była kucharką, zmywała naczynia, sprzątała korytarze, opiekowała się chorymi siostrami. Oddała się modlitwie i pokucie. Chętnie też służyła radą wielu franciszkanom i umacniała ich słowem. Zmarła w opinii świętości mając zaledwie 41 lat, 24 lipca 1503 roku. Początkowo ciało jej pochowano obok męża w Nozerloi. Niestety w czasie reformacji zostało sprofanowane przez protestantów. Obecnie spoczywa w kaplicy pałacowej dynastii Sabaudóww Turzynie 2 Włoszech. Beatyfikował ją papież Grzegorz XVI w 1839 roku.

Módlmy się :

Boże Ty ukazałeś w błogosławionej Ludwice wspaniały wzór cnót na wszystkie drogi życia, spraw, abyśmy idąc jej śladami gorliwie Ci służyli i przez dobre uczynki Tobie się podobało. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje Bóg na wieki wieków. Amen.